p30yahoo.com

sayeh-sayeh.blogfa.com

سایه

http://sayeh-sayeh.blogfa.com/9003.aspx

پرتوی بی پیرهنم جان رها کرده تنم/ تا نشوم سایه ی خود باز نبینید مرا. گریه ی شبانه . . . شب آمد و دل تنگم هوای خانه گرفت. دوباره گریه ی بی طاقتم بهانه گرفت. شکیب درد خموشانه ام دوباره شکست. دوباره خرمن خاکسترم زبانه گرفت. نشاط زمزمه زاری شد و به شعر نشست. صدای خنده فغان گشت و در ترانه گرفت. زهی پسند کماندار فتنه کز بن تیر. نگاه کرد و دو چشم مرا نشانه گرفت. امید عافیتم بود روزگار نخواست. قرار عیش و امان داشتم زمانه گرفت. زهی بخیل ستمگر که هر چه داد به من. به تیغ باز ستاند و به تازیانه گرفت. بوسه های بی صدا.

sayeh-sayeh.blogfa.com

سایه

http://sayeh-sayeh.blogfa.com/9004.aspx

پرتوی بی پیرهنم جان رها کرده تنم/ تا نشوم سایه ی خود باز نبینید مرا. چشمه ی خارا . . . ای عشق مشو در خط گو خلق ندانندت. تو حرف معمایی خواندن نتوانندت. بیگانه گرت خواند چون خویشتنت داند. خوش باش و کرامت دان کز خویش برانندت. درد تو سرشت توست درمان ز که خواهی جست. تو دام خودی ای دل تا چون برهانندت. از بزم سیه دستان هرگز قدحی مستان. زهر است اگر آبی در کام چکانندت. در گردنت از هر سو پیچیده غمی گیسو. تا در شب سرگردان هر سو بکشانندت. تو آب گوارایی جوشیده ز خارایی. ای چشمه مکن تلخی ور زهر چشانندت. بوسه های بی صدا.

sayeh-sayeh.blogfa.com

سایه

http://sayeh-sayeh.blogfa.com/8911.aspx

پرتوی بی پیرهنم جان رها کرده تنم/ تا نشوم سایه ی خود باز نبینید مرا. در فتنه ی رستاخیز . . . کنار امن کجا ، کشتی شکسته کجا. کجا گریزم از اینجا به پای بسته کجا. ز بام و در همه جا سنگ فتنه می بارد. کجا به در برمت ای دل شکسته کجا. فرو گذاشت دل آن بادبان که می افراشت. خیال بحر کجا این به گل نشسته کجا. چنین که هر قدمی همرهی فروافتاد. به منزلی رسد این کاروان خسته کجا. دلا حکایت خاکستر و شراره مپرس. به بادرفته کجا و چو برق جسته کجا. خوش آن زمان که سرم در پناه بال تو بود. کجا بجویمت ای طایر خجسته کجا. دل مشغولی ...

sayeh-sayeh.blogfa.com

سایه

http://sayeh-sayeh.blogfa.com/8909.aspx

پرتوی بی پیرهنم جان رها کرده تنم/ تا نشوم سایه ی خود باز نبینید مرا. یگانه . . . همان یگانه ی حسنی اگر چه پنهانی. و گر دوباره بر آیی هزار چندانی. چه مایه جان و جوانی که رفت در طلبت. بیا که هر چه بخواهی هنوز ارزانی. ز دل نمی روی ای آرزوی روز بهی. که چون ودیعه ی غم در نهاد انسانی. خراب خفت تلبیس دیوان نتوان بود. بیا بیا که همان خاتم سلیمانی. روندگان طریق تو راه گم نکنند. که نور چشم امید و چراغ ایمانی. هزار فکر حکیمانه چاره جست و نشد. تویی که درد جهان را یگانه درمانی. چه پرده ها که گشودیم و آنچنان که تویی.

sayeh-sayeh.blogfa.com

سایه

http://sayeh-sayeh.blogfa.com/8912.aspx

پرتوی بی پیرهنم جان رها کرده تنم/ تا نشوم سایه ی خود باز نبینید مرا. گریه لیلی . . . چشم گریان تو نازم ، حال دیگرگون ببین. گریه ی لیلی کنار بستر مجنون ببین. بر نتابید این دل نازک غم هجران دوست. یارب این صبر کم و آن محنت افزون ببین. مانده ام با آب چشم و آتش دل ، ساقیا. چاره ی کار مرا در آب آتشگون ببین. رشکت آمد ناز و نوش گل در آغوش بهار. ای گشوده دست یغمای خزان ،اکنون ببین. دیگر کار چشم و دل گذشت از اشک و آه. تیغ هجران است اینجا ، موج موج خون ببین. نوشته شده در ساعت توسط سایه. گوهری خوب نظر آمد و سنجید مرا.

sayeh-sayeh.blogfa.com

سایه

http://sayeh-sayeh.blogfa.com/9002.aspx

پرتوی بی پیرهنم جان رها کرده تنم/ تا نشوم سایه ی خود باز نبینید مرا. چشمی کنار پنجره انتظار . . . ای دل ، به کوی او ز که پرسم که یار کو. در باغ پر شکوفه ، که پرسد بهار کو. نقش و نگار کعبه نه مقصود شوق ماست. نقشی بلندتر زده ایم ، آن نگار کو. جانا ، نوای عشق خموشانه خوش تر است. آن آشنای ره که بود پرده دار کو. ماندم درین نشیب و شب آمد ، خدای را. آن راهبر کجا شد و آن راهوار کو. ای بس ستم که بر سر ما رفت و کس نگفت. آن پیک ره شناس حکایت گزار کو. چنگی به دل نمی زند امشب سرود ما. آن خوش ترانه چنگی شب زنده دار کو.

sayeh-sayeh.blogfa.com

سایه

http://sayeh-sayeh.blogfa.com/8910.aspx

پرتوی بی پیرهنم جان رها کرده تنم/ تا نشوم سایه ی خود باز نبینید مرا. ازین شب های ناباور . . . من آن صبحم که ناگاهان چو آتش در شب افتادم. بیا ای چشم روشن بین که خورشیدی عجب زادم. ز هر چاک گریبانم چراغی تازه می تابد. که در پیراهن خود آذرخش آسا در افتادم. چو از هر ذره ی من آفتابی نو به چرخ آمد. چه باک از آتش دوران که خواهد داد بر بادم. تنم افتاده خونین زیر آوار شب،اما. دری زین دخمه سوی خانه ی خورشید بگشادم. الا ای صبح آزادی به یاد آور در آن شادی. کزین شب های ناباور منت آواز می دادم. بوسه های بی صدا. دوستت د...

sayeh-sayeh.blogfa.com

سایه

http://sayeh-sayeh.blogfa.com/9001.aspx

پرتوی بی پیرهنم جان رها کرده تنم/ تا نشوم سایه ی خود باز نبینید مرا. آواز بلند . . . وقت است که بنشینی و گیسو بگشایی. تا با تو بگویم غم شب های جدایی. بزم تو مرا می طلبد ، آمدم ای جان. من عودم و از سوختنم نیست رهایی. تا در قفس بال و پر خویش اسیرست. بیگانه ی پرواز بود مرغ هوایی. با شوق سرانگشت تو لبریز نواهاست. تا خود به کنارت چه کند چنگ نوایی. عمری ست که ما منتظر باد صباییم. تا بو که چه پیغام دهد باد صبایی. ای وای بر آن گوش که بس نغمه ی این نای. بشنید و نشد آگه از اندیشه ی نایی. نوشته شده در ساعت توسط سایه.