saresh.persianblog.ir

nedahedayati.blogfa.com

شاعر دلش پر بود... -

http://www.nedahedayati.blogfa.com/post-19.aspx

شاعر دلش پر بود. شنبه بیست و ششم تیر ۱۳۸۹. با سلام به تمام دوستان شاعرم و تبریک ایام و اعیاد شعبانیه. و البته تسلیت وفات دوست خوب شاعرم ساناز بهشتی. زود است اگر چه دیر. و پایان.آغاز. همراه عقابهات رفتی ساناز. هنوز دنیا خاک است. سهم همه کس نمی شود این پرواز! دست از خیالت کاشکی من زود بردارم. گیرم که تنها میروی.باشد نمی بارم! دیگر نمیخواهم اسیر باتو بودن یا. با تو قدمها را نمی خواهم که بشمارم! می خواستم در شعر من باشی.ولی با من. اخر تورا وقتی که دوری دوست می دارم! گیرم دل من هیچ.شعرم هیچ .عشقم هیچ.

rebeka13.blogfa.com

ربکا13

http://www.rebeka13.blogfa.com/8512.aspx

من درد مشترکم مرا فریاد کن. و تني هزار تكه، از برج خاموشان. من از هزار توي ترديد به مرگ خنديدم. كه باكره ي هزاره ي سوم نازا بود. و فراسوي زندگي چيزي نبود جز ظلمت ابدي. من همان تعبير روشن تاريكي هستم. وحالا من تنها . نه . آخرين نجات دهنده ي انسان هستم. نوشته شده در جمعه هجدهم اسفند ۱۳۸۵ساعت توسط نصیر رضائی نژاد. سکوت آب میتواندخشکی باشد. سکوت گندم می تواندگرسنگی. باشد وغریو پیروزمند قحط. آنچنان که سکوت آفتاب ظلمات است. اما سکوت آدمی فقدان جهان. غریو را تصویر کن. در منحنی تازیانه به نیشخط رنج.

rebeka13.blogfa.com

ربکا13

http://www.rebeka13.blogfa.com/8609.aspx

من درد مشترکم مرا فریاد کن. با سلام خدمت همه دوستان عزیز به پیشنهاد کیوان ( نه به دلخواه من ) توی این بلاگ از این به بعد کار های من زده میشه البته من اسم کیوان رو از این زیر حذف نمی کنم چون اول و آخر اون روی کار های من نظر می ده تا به اینجا می رسه . با یه غزل که مدت زیادی وقت من رو گرفت به روز می کنم . در يک هواي سرد برفي زمستاني. با شانه هاي زخمي و گوني سيماني. مردي که عادت داشت شبها دير برگردد. از انتهاي کوچه هاي سرد طولاني. دختر که پشت در نشسته منتظر ، بابا. پيش عروسکهاي من تا صبح مي ماني؟ که به درهم ...

barayan.blogfa.com

درهم پیچیده - چرخه ی زمانه

http://www.barayan.blogfa.com/post-69.aspx

این یک وبلاگ گروهیست(امین مینا محبوبه اهمد). سه شنبه یکم آبان ۱۳۸۶ 22:43. وقتی که بچه ای همش به دنبال این هستی که چه طوری بازی کنی و چه بخری که از اون یکی دوستت بهتر باشه و شیطنت کودکی یه لحظه تنهات نمی ذاره. بزرگتر که می شی فکر درس و مدرسه و دردسر های شیرین مدرسه وقتت را پر می کنه که حتی. نمی فهمی چه طور می گذره و تو را جا می ذاره. من که هنوز همین جا موندم ولی بزرگترام که تجربه کردند می گن بعدش یه جایی برای راحت زندگی کردن می خواهی و یه کم آرامش از بین اون همه کاری که دورت را احاطه کردند.

1hich.blogfa.com

1 هیچ

http://www.1hich.blogfa.com/8702.aspx

نوشته شده در سه شنبه بیست و چهارم اردیبهشت ۱۳۸۷ساعت 10:0 توسط اهمد رشیدبیگی. یک لحظه تماشای بهار،. نوشته شده در سه شنبه بیست و چهارم اردیبهشت ۱۳۸۷ساعت 9:23 توسط اهمد رشیدبیگی. 1hich در پرشین بلاگ.

1hich.blogfa.com

1 هیچ - بانک

http://www.1hich.blogfa.com/post-12.aspx

نوشته شده در سه شنبه بیست و چهارم اردیبهشت ۱۳۸۷ساعت 10:0 توسط اهمد رشیدبیگی. 1hich در پرشین بلاگ.

1hich.blogfa.com

1 هیچ

http://www.1hich.blogfa.com/8610.aspx

دیشب ولی به یاد تو قلبم قلم نزد. شاید غمی نداشت، سکوتی رقم نزد. عاشق مگر نبود چرا پس چرا چرا. یادت تبر به پیکر سرتاسرم نزد؟ غفلت برای این دل عاشق عجیب نیست. تنها نشست و باز دم از بیش و کم نزد. قلبی که در تلاطم و ضرب مدام بود،. در کنج حبس سینه به یزدان قسم، نزد. از خود برید، آه! دلش را به من سپرد. آنجا که دل به سینه ی دریا زدم، نزد. آن شب هزار بار خودش را شکست و ساخت. دیگر ولی کنار خیابان قدم نزد. شاعر برای از تو سرودن ضعیف بود. قدری تو را گریست، و از عشق دم نزد. نظر های این پست در پرشین بلاگ (22).

1hich.blogfa.com

1 هیچ

http://www.1hich.blogfa.com/8701.aspx

این وبلاگ متعلق به اهمد رشيدبيگی می باشد. نوشته شده در چهارشنبه بیست و هشتم فروردین ۱۳۸۷ساعت 10:50 توسط اهمد رشیدبیگی. در مهر سرد سینه نوروز را به پا کرد. یا دین عشق خود را با هفت سین ادا کرد؟ یک سیر سرمه، یک سیب، یک سال بی تو بودن،. تنها تر از همیشه، شش سین دست و پا کرد. آیینه رو به قرآن، من در سکوت خود غرق. او با نگاه، من را در آینه دعا کرد. می خواستم بگویم عاشق ترینم اما. افسوس، راز من را با اشک بر ملا کرد. سنبل به شوق سوسن، لبخند زد ولیکن،. ساعت، به سرفه افتاد، سنجد، خدا خدا کرد! 1hich در پرشین بلاگ.

1hich.blogfa.com

1 هیچ

http://www.1hich.blogfa.com/8603.aspx

بر لبم بود، آرام بودم اما. دیشب به حال باران یکباره گریه کردم. تب داشتم، تبم را یادش برید، خندید،. از داغ چشم پر خون، بارید آه سردم. هر جرعه می، که باران در جام دیده می ریخت،. از خاک سینه ی من آتش زبانه می زد. دل ذره ذره می شد، او قطره قطره می سوخت. با چک چکش زمستان، در دل جوانه می زد. هر لحظه زیر باران. در جست و جوی خود بود:. من، قاصدک، پرستو، آغوش سرد باران. چنگال زرد پاییز، تاریخ را سیه کرد. بر زرورق رقم زد، تقدیر درد باران. زیبا پرنده ای سرخ، از باغ شب گذر کرد. یک تکه از دل من از آسمان جدا شد.

1hich.blogfa.com

1 هیچ - ماه

http://www.1hich.blogfa.com/post-7.aspx

در برکه شب، سرسره بازی می کرد. ر چشمان تو را قافیه سازی می کرد. گاهی از ظلمت و خا موشی و سرما می گفت. گاهی از عشق و جنون، روده درازی می کرد. سمان، عرصه ی پهناور پرواز نبود. کهکشان بسته و تاریک، فضا باز نبود. هر شب از اوج رها می شد و می خورد زمین. باز هم چشم تو را، لحظه شماری می کرد. خواب بودی و ندیدی که چرا آن شب ماه،. تا سحر بر سر بالین تو زاری می کرد. باز بر پرده ی شب، چشم تو نقاشی شد. برق چشمان تو را، نقطه گذاری می کرد. نقطه ها خط بریل. اند، بخوان آنچه که ماه،. سال ها در دل شب، نامه نگاری می کرد.