madnessisagift.blogspot.com
Madness is the gift that has been given to me: May 2007
http://madnessisagift.blogspot.com/2007_05_01_archive.html
Wednesday, May 16, 2007. Andrea Bocelli and Sarah Brightman-Con te partirò(Time to say goodbye). Είναι ένας Ιταλός τενόρος, συνθέτης και μουσικός παραγωγός. Ο Bocelli έχει γλαύκωμα εκ γενετής και είναι τυφλός. Είναι μία Αγγλίδα σοπράνο, ηθοποιός και χορεύτρια. Ήταν και η μούσα του Andrew Lloyd Webber. Για την οποία εμπνεύστηκε τον χαρακτήρα της Cristine Daae. Στο Phantom Of The Opera. Τσιγγάνικες Σκέψεις by thegypsy at 2:57 AM. 5 Felt The Madness. Swansea, Wales, United Kingdom. View my complete profile.
madnessisagift.blogspot.com
Madness is the gift that has been given to me: September 2006
http://madnessisagift.blogspot.com/2006_09_01_archive.html
Saturday, September 23, 2006. Σήμερα έιναι ένα περίεργο πρωινό. Ο ήλιος μου ήταν δίπλα μου το πρωί να με ξυπνήσει γλυκά, πράγμα που θα έπρεπε να με κάνει ευτυχισμένη, κι όμως, το μυαλό μου έτρεχε αλλού. Σκέψεις, υποχρεώσεις, οφειλές, ευθύνες που πρέπει να αντιμετωπίσω χωρίς άλλες αναβολές. Είμαι αποφασισμένη, όμως. Και την λάμψη του ήλιου μου δεν θα αφήνω τίποτα να την κρύβει. Έτσι θα ζω πάντα με τα επικύνδινα. Είπε ο Μυρτίας (Σύρος σπουδαστής. Στην Αλεξάνδρεια επί βασιλείας. Και θάχω θέλησι, δυναμωμένος.
madnessisagift.blogspot.com
Madness is the gift that has been given to me: November 2007
http://madnessisagift.blogspot.com/2007_11_01_archive.html
Thursday, November 22, 2007. Η ώρα του παιδιού. Πραγματικά, σηκώνω τα χέρια ψηλά! Όσες φορές κι αν έχω δει αυτά τα βιντεάκια, τόσο πιο πολύ γελάω! If he's gonna come in here,he's gonna kick my ask! Αυτό απλά μου θυμίζει τον εαυτό μου. Γελάω το ίδιο εύκολα με τον πιτσιρικά! Τσιγγάνικες Σκέψεις by thegypsy at 8:23 PM. 3 Felt The Madness. Tuesday, November 20, 2007. I'm going down like a stone in the sea. Θέλω να πατήσω το escape. Με παίρνει από κάτω και νιώθω να πνίγομαι. Σκούρα, πολύ σκούρα τα πράγματα.
vistam.blogspot.com
ViSta: Infinitely together is wonderful - grenzenlos gemeinsam ist wunderbar
http://vistam.blogspot.com/2010/11/infinitely-together-is-wonderful.html
Infinitely together is wonderful - grenzenlos gemeinsam ist wunderbar. Είχα γράψει και στο παρελόν για αυτή την προσπάθεια. Εδώ και κάποιες μέρες βοηθώ στην πραγματοποίηση ενός μη κερδοσκοπικού προγράμματος.με τον τίτλο. Infinitely together is wonderful - grenzenlos gemeinsam ist wunderbar. Για τεχνικούς λόγους μεταφέρθηκε η ιστοσελίδα της προσπάθειας και βρίσκεται τώρα εδώ:. Http:/ www.pureempathy.com/blog/friends/. Όποιος θέλει μπορεί να στείλει φωτογραφίες, και φυσικά να προωθήσει την ιδέα :). Subscri...
cyberstani.blogspot.com
Cyber Στάνη fresh!: Ιουνίου 2008
http://cyberstani.blogspot.com/2008_06_01_archive.html
Κυριακή, 22 Ιουνίου 2008. Χθες βράδυ είμαι στο ποτάμι και στρίβω στην έξοδο της Ρενώ. Ακριβώς πάνω στη στροφή ένας ρώσος με το χαμόγελο της υπέρτατης ευτυχίας κουνάει ένα μικρό σημαιάκι που είχε, πανηγυρίζοντας την μεγάλη πρόκριση της εθνικής ομάδας της χώρας του. Του κορνάρω και κάνω το σήμα της νίκης. Βγήκε στην εθνική να πανηγυρίσει για την εθνική. Σκέφτεστε τίποτα καλύτερο;. Αεράκι σήμερα, ότι πρέπει για σερφ. Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom). Τα μυστικά του κόλπου.
didymous-skulls.blogspot.com
με φοβάμαι...: February 2006
http://didymous-skulls.blogspot.com/2006_02_01_archive.html
Δε μ'αρέσει να ξεχνάω. γ'αυτό γράφω. Wednesday, February 22, 2006. Στο λεπτό το πρόλαβα το τρένο των 8.10. Φυσικά αφού έχασα αυτό των 3.10 και αυτό των 7.10. Είχα μια υπέροχη μέρα, πού μυαλό για δουλειά και ταξίδια. Καλά ήμουν εκεί που ήμουν. Είχε και ζέστη. Ήταν από αυτές τις καταστάσεις που δεν ξέρεις για ποιον ακριβώς λόγο βρίσκεσαι εκεί κι όμως όλα είναι τόσο περιέργως οικεία! Πρώτο βαγόνι, silent zone. Και καλά! Δεύτερο βαγόνι, μάλον δεύτερο απο το τέλος. Ωπ! Κάθομαι α ν α π ο δ α. Morgana: the iron...
didymous-skulls.blogspot.com
με φοβάμαι...: April 2006
http://didymous-skulls.blogspot.com/2006_04_01_archive.html
Δε μ'αρέσει να ξεχνάω. γ'αυτό γράφω. Tuesday, April 11, 2006. Μιλούσε ο πατέρας μου με το γείτονα στο δρόμο, καλοκαίρι θυμάμαι. Ο ένας από την πλευρά του δρόμου ο άλλος μέσα από την αυλή. Η μητέρα μου, αιώνια ερωτευμένη, τον κοιτούσε από το παράθυρο οπου διάβαζε. 5, 10, 15, 20 λεπτά. Σηκώνεται, πέρνει μια καρέκλα απο την αυλή και την πηγαίνει στον πατέρα μου. "Σε βλέπω που κουράστηκες και είπα να σου τη φέρω να καθήσεις". Ισως να έχω μεγαλώσει με τέτοια βιώματα και για μένα η αγάπη. Και όταν ζητάω ζητάω.
didymous-skulls.blogspot.com
με φοβάμαι...: November 2005
http://didymous-skulls.blogspot.com/2005_11_01_archive.html
Δε μ'αρέσει να ξεχνάω. γ'αυτό γράφω. Saturday, November 05, 2005. Είθε να χάνει ο παο! Το μωρό μου είναι παο. Ισχυρίζεται ότι δεν είναι φανατικός και ώρες ώρες αναρωτιέμαι αν θα ήταν τι θα έκανε. Λέτε να αφάνιζε οπαδούς άλλων ομάδων? Το πρόβλημα δεν είναι εδώ. Είναι πορωμένος με το ποδόσφαιρο, έχει ένα χομπι βρε παιδι και στην τελική μου αρέσει και μένα να βέπω μπάλα οπότε εντάξει. Και η ιστορία κρατάει 3 με 4 μέρες. Ο παο, παράδεισος. Και ζούμε έναν έρωτα, μαγεία! Γι'αυτό ερωτώ. Φταίω που εύχομαι να...