mahdiz.blogfa.com

thornbird89.blogfa.com

پرنده خارزار

http://www.thornbird89.blogfa.com/8710.aspx

بر بوم نقاشي شهر. نوشته شده در جمعه ۱۳ دی۱۳۸۷ساعت 0:2 توسط زهرا. در افسانه ای آمده است که پرنده ای تنها یکبار در عمر خود می خواند و چنان شیرین می خواند که هیچ آفرید ای بر زمین به او نمی رسد. از همان دم که از لانه خود بیرون میآید در پی آن می شود که شاخه های پر خاری بیابد و تا آن. را نیابد آرام نمی گیرد .آنگاه همچنانکه در میان شاخه های وحشی آواز سر می دهد بر درازترین و تیزترین خار می نشیند . و در حال مرگ با آوازی که از نوای بلبلان و چکاوکان فراتر می رود رنج جان کندن را زیر پا می گذارد . آوازی.

thornbird89.blogfa.com

پرنده خارزار

http://www.thornbird89.blogfa.com/8701.aspx

بيستم فروردين تولدم بود. يك روز پر كار و شلوغ.به همه چيز فكر ميكردم جز تولد.سر ظهر خيلي خسته و بدتر از اون خيلي گرسنه گوشهي خيابون منتظر تاكسي بودم. با خوششانسي سوار تاكسي شدم .مرد راننده، ميانسال با موهاي كم پشت و يك صورت پرلبخند بود .بهم سلام كرد و گفت خسته نباشيد فكر كردم بايد چهرم خيلي خسته باشه كه راننده تاكسي دلش برام سوخته و اين رو بهم ميگه اما كمتر از چند دقيقه. متوجه شدم اشتباه ميكنم. فهميدم ميشه يه قلب مهربون توي يك تاكسي سبز داشته باشي و تو گرد و غبار شهر غرق بشي اما قلبت زلال باقي بمونه.

thornbird89.blogfa.com

پرنده خارزار

http://www.thornbird89.blogfa.com/8708.aspx

در چشمانش غم است. و دریایی آرام از بی تفاوتی. از پایان بی آغاز. با اشک هایی که او هرگز ندید. و شاخه گلی که تو بارها فراموش کردی. نوشته شده در سه شنبه ۱۴ آبان۱۳۸۷ساعت 10:40 توسط زهرا. در افسانه ای آمده است که پرنده ای تنها یکبار در عمر خود می خواند و چنان شیرین می خواند که هیچ آفرید ای بر زمین به او نمی رسد. از همان دم که از لانه خود بیرون میآید در پی آن می شود که شاخه های پر خاری بیابد و تا آن. یادداشت های یکی به اسم من. من پارتم اشکانیم ارژنگ پاک مانیم. کافه انتهای کوچه بن بست.

thornbird89.blogfa.com

پرنده خارزار

http://www.thornbird89.blogfa.com/8704.aspx

نوشته شده در یکشنبه ۲۳ تیر۱۳۸۷ساعت 0:44 توسط زهرا. نمی دانم پس از مرگم چه خواهد شد. نمی خواهم بدانم گوزه گر از خاک اندامم چه خواهد ساخت. ولی بسیار مشتاقم که از خاک گلویم سوتکی سازد. گلویم سوتکی باشد به دست طفلکی گستاخ و بازیگوش. واو یک ریزو پی در پی دم گرم وخموشش را در آن بدمد. بدین سان بشکند دایم سکوت مرگبارم را. نوشته شده در شنبه ۱ تیر۱۳۸۷ساعت 14:58 توسط زهرا. آسمانی که به بهای جان او تمام می شود . همه عالم برای شنیدن آوازش بر جای خود میخکوب می شوند و خداوند در ملکوت آسمان لبخند می زند .

thornbird89.blogfa.com

پرنده خارزار

http://www.thornbird89.blogfa.com/8703.aspx

و ذهني كه ميداند. نوشته شده در سه شنبه ۱۴ خرداد۱۳۸۷ساعت 2:7 توسط زهرا. در افسانه ای آمده است که پرنده ای تنها یکبار در عمر خود می خواند و چنان شیرین می خواند که هیچ آفرید ای بر زمین به او نمی رسد. از همان دم که از لانه خود بیرون میآید در پی آن می شود که شاخه های پر خاری بیابد و تا آن. آسمانی که به بهای جان او تمام می شود . همه عالم برای شنیدن آوازش بر جای خود میخکوب می شوند و خداوند در ملکوت آسمان لبخند می زند . یادداشت های یکی به اسم من. من پارتم اشکانیم ارژنگ پاک مانیم. کافه انتهای کوچه بن بست.

thornbird89.blogfa.com

پرنده خارزار -

http://www.thornbird89.blogfa.com/post-56.aspx

شیشه ی پنجره را باران شست. از دل من اما چه کسی نقش تو را خواهد شست. آسمان ها آبی پر مرغان صداقت آبی است. دیده درآئینه ی صبح تو را می بیند. تو گل سرخ منی. نه بهاران از توست. از تو میگیرد وام این همه زیبائی را. نوشته شده در سه شنبه ۱۰ آذر۱۳۸۸ساعت 19:26 توسط زهرا. در افسانه ای آمده است که پرنده ای تنها یکبار در عمر خود می خواند و چنان شیرین می خواند که هیچ آفرید ای بر زمین به او نمی رسد. از همان دم که از لانه خود بیرون میآید در پی آن می شود که شاخه های پر خاری بیابد و تا آن. یادداشت های یکی به اسم من.

thornbird89.blogfa.com

پرنده خارزار

http://www.thornbird89.blogfa.com/8705.aspx

غمی در صدایش بود. غمی منتهی به جاده های سبز. غمی از اندیشه ی ناپایدار زمانه. غمی در تاریکی های روزهای روشنش. غمی در صدایش بود. نوشته شده در چهارشنبه ۳۰ مرداد۱۳۸۷ساعت 20:25 توسط زهرا. چه غریب ماندی ای دل! نه غمی ، نه غمگساری. نه به انتظار یاری ، نه ز یار انتظاری. غم اگر به کوه گویم بگریزد و بریزد. که دگر بدین گرانی نتوان کشید باری. چه چراغ چشم دارد از شبان و روزان. که به هفت آسمانش نه ستاره ای ست باری. چه حیف بودی که چنین ز کار ماندی. چه هنر به کار بندم که نماند وقت کاری. نرسید آن ماهی که به تو پرتوی رساند.

thornbird89.blogfa.com

پرنده خارزار -

http://www.thornbird89.blogfa.com/post-55.aspx

به سویت می آید. از دستانت می گریزد. و بر لبان سنگ شده ات. نوشته شده در شنبه ۲۱ شهریور۱۳۸۸ساعت 2:41 توسط زهرا. در افسانه ای آمده است که پرنده ای تنها یکبار در عمر خود می خواند و چنان شیرین می خواند که هیچ آفرید ای بر زمین به او نمی رسد. از همان دم که از لانه خود بیرون میآید در پی آن می شود که شاخه های پر خاری بیابد و تا آن. آسمانی که به بهای جان او تمام می شود . همه عالم برای شنیدن آوازش بر جای خود میخکوب می شوند و خداوند در ملکوت آسمان لبخند می زند . یادداشت های یکی به اسم من. کافه انتهای کوچه بن بست.

thornbird89.blogfa.com

پرنده خارزار

http://www.thornbird89.blogfa.com/8802.aspx

شاید باید شعری می گفتم*. از پرواز قاصدک ها. از طلوع ستاره در شب. شاید باید شعری می گفتم. و دستان تو در دستانم. شاید باید شعری می گفتم. برای لبخند در نگاه کودک. برای دختری در تنهایی شب. قاصدک ها رفتند و من جا ماندم. ستاره ها مردند و شهر خاموش شد. و دستانت را در باد گم کردم. چشمان کودک دیگر یاری ام نمی کند. و دخترک با تنهایی اش در ماه غرق شد. شاید باید شعری می گفتم . نوشته شده در یکشنبه ۲۰ اردیبهشت۱۳۸۸ساعت 0:56 توسط زهرا. یادداشت های یکی به اسم من. من پارتم اشکانیم ارژنگ پاک مانیم. کافه انتهای کوچه بن بست.

thornbird89.blogfa.com

پرنده خارزار

http://www.thornbird89.blogfa.com/8702.aspx

يك شب نوئل در قلعه كوچك من ، همه اين سپاهيان بي سلاح خفته اند، نه برادر و خواهر تو و نه حتي مادرت .به زحمت توانستم بي آنكه اين پرندگان خفته را بيدار كنم خودم را به اين اتاق انتظار پيش از مرگ برسانم .من از تو بس دورم .خيلي دور. اما چشمانم كورباد اگر يك لحظه تصوير تو را از چشمخانه من دور كنند.تصوير تو آنجا روي ميز هم هست.تصوير تو اينجا روي قلب من نيز هست.اما تو كجايي؟ من چارلي چاپلين هستم! اين دختر همان دلقك پيره! آري من چارلي هستم. من دلقك پيري بيش نيستم .امروز نوبت توست برقص! اما گاهي هم روي زمين زندگي م...