icenote.wordpress.com

chimtal.blogfa.com

قلمرو - می خواهم پس از این شعرهایم را در وبلاک بگذارم و لینک بدهم در فیس بوک.

http://chimtal.blogfa.com/post-34.aspx

می خواهم پس از این شعرهایم را در وبلاک بگذارم و لینک بدهم در فیس بوک. اینها تویی صحرا و سنگ و کوه و رودی نیست. زیباییات را هر چه میبینم حدودی نیست. دلتنگ آن آغوش تنگم، هیچ تصویری. اندازه چشم تو شرقی و شهودی نیست. لای دو انگشت تو با سیگار میسوزم. از ساختن با سوختن هم هیچ سودی نیست. حتا ترا با بالشی یکجا نمیخواهم. عشق است این، خودخواهی و بخل و حسودی نیست. که اسباب تماشایت فراهم نیست. وقتی شرابی نیست، شوری نیست، دودی نیست. شیطان نومیدم، وجودم ساز غمگینی است. یک گل نشاط از روزگاری که تو بودی نیست.

chimtal.blogfa.com

قلمرو - این شعر را در جریان یک خلسه نوشتم، نمی دانم چه از آب در آمده است.

http://chimtal.blogfa.com/post-43.aspx

این شعر را در جریان یک خلسه نوشتم، نمی دانم چه از آب در آمده است. صدای پز زدن یک خزنده می آید. مرا از آمدن رفته خنده می آید. شراب، بوی خوشی دارد و تو کج طبعی. که از دهان و لبت بوی گنده می آید. دلم هوای عوض کردن هوس کرده است. پلنگ می رود و یک پرنده می آید. کسی بریده نفس های راه را در دووووووور. صدای پای تو هم کنده کنده می آید. زنی که یخزدگی هایش از یخن آب است. چقدر در نظر من زننده می آید! چه ناتمام، چه بی خود، چه زهر مار و چه سرد. نشسته ام که شمالی کشنده می آید. هذیان های پاییزی رها.

chimtal.blogfa.com

قلمرو - منِ بی مناسبت

http://chimtal.blogfa.com/post-38.aspx

چقدر دیر مرا خواستی به نزدیکی. کشیده کار من و تو به جای باریکی. جهان چی است به غیر از خلای تاریکی؟ به تو جنون زده دیدم به هم شبیه شدیم. میان ما چه کس انداخته است تفکیکی؟ همیشه بودن من بیتو بیمناسبت است. مرا ببوس به جای پیام تبریکی. دوباره مهرگیاه است و پیرمرد ولی. نشسته روی نمدها، به پای پکنیکی. زنی حوالی یک رود را چکر زده است. کجا، چگونه، مهم نیست یا که با کی، کی. درون قاب قدیمی نشسته خیره به من. نشسته بر سر او یک کلاه مکزیکی. نوشته شده در چهارشنبه هجدهم مرداد ۱۳۹۱ساعت 9:57 توسط ابراهیم امینی.

chimtal.blogfa.com

قلمرو - ... پس از مدتی اندوهیدن

http://chimtal.blogfa.com/post-41.aspx

پس از مدتی اندوهیدن. در دلم مرده سگی دفن است، کاردی از کسی به جا مانده است. یک نفر روی قسمت سگیام از خودش چند ردپا مانده است. چشمواماندهام، به چهره او او که از جان من غریب تر است. پت و پیداست هر چه دیده شود، او که خیلی به یادها مانده است. زنده و مردهاش گم است کجاست، او که مانند مردم است. در زدم دشت و کوه را دیدم، جادهیی رو به روستا مانده است. فصل سنگباران است، گریه کن روی بی ستارگیام. در دلم مرده است هر چه هوس، در سرم اندگی هوا مانده است. بهترین ماه را چه کس دیده است، بدترین شب کجا سحر شده است.

piadeh-ro.blogfa.com

پیاده رو

http://www.piadeh-ro.blogfa.com/post-31.aspx

پنجره با چشم خیس. پس کوچه های باران را قدم می زد. که در انتهای بن بست کابوس. پرنده از خواب پرید. گیرم زنجیرها پاره شود. و باد عریان رهایی. پرده های این خواب آشفته را پرپر کند. تمام انتظارش را باریده. چشم به راه رهگذری نیست. در انتهای همان بن بست. به خواب رفت . نوشته شده در دوشنبه بیست و سوم فروردین ۱۳۸۹ساعت 2:35 توسط سایه. می نویسم از پیاده روی هام ،از پیاده روی روی صفحه کاغذ گرفته و خیابون ولی عصر تا روی اعصاب آدما ! ღ ღدنیای شیرین ماღ ღ. پروانگی های یک پیله ی کوچک. سقف و نظم و تکرار. وقتی همه عاشق بودند.

zaranelson.wordpress.com

Charlie Chaplin letter to his daughter Geraldine | Zara's Weblog

https://zaranelson.wordpress.com/2010/04/17/charlie-chaplin-letter-to-his-daughter-geraldine

Just another WordPress.com weblog. Laquo; Серьезное лицо – еще не признак ума. / No comment. Письмо Чарли Чаплина дочери Джеральдине. Charlie Chaplin letter to his daughter Geraldine. April 17, 2010 by zaranelson. Now it is night. One Christmas night. All unarmed wars in my little castle slept. Not awake or your brother or your sister. Even your mother now sleeps. Not only woke up zaspalite birds until he came to this polusvetla room. I am far from you! I am your father, Zheraldin! I am old fool! In thos...

sherenoo.blogspot.com

طوفان عشق: خواهيش آخرين

http://sherenoo.blogspot.com/2010/05/blog-post_7890.html

دردنامه و رازنگار نبى الله سنتى. ه‍.ش. ۱۳۸۹ اردیبهشت ۱۳, دوشنبه. بهار امر من ببين به زير خاك مى رود. خزان وحشت دلم ز درد پاك مى رود. دلم ز ياد و غسه ات هزار چاك و ريش شود،. بيايى گر به دفن من بدان كه چاك مى رود. بديدمت كه كوچه باغ شهر زير پاى تو،. به هر نفس خداى را هزار شكر مى كنم. اينك تويى انك تويى به ناز و كر و فر خويش،. اينك نه من انك نه من هزار صبر مى كنم. به آخيرين نفس ديلم ز خاطرت پريش شد. چو وقت زنده گانى يم انك كه باز ريش شد. گمانى بود كه در دلم تورا ز ياد مى برم،. ميا ديگر ضيارت مزار دردناك من.

doostak.blogspot.com

دوستک: April 2006

http://doostak.blogspot.com/2006_04_01_archive.html

شنبه، اردیبهشت ۰۹، ۱۳۸۵. با باری سنگین بر شانه رفتم. از آقای الف شروع کردیم. از بغض از گره ای در شکم. از در آغوش کشیدن تنگ از یکی شدن. از یک خواب: یک جسم در شرف انفجار رو سخت به خودم می فشردم تا مرا همراه خود منفجر کند. از آغوش های یک دو سه الف صفر. الان که می نویسم سخت بغض دارم و گره شکمم بزرگتر و کورتر می شود. مثلث های فراوان: الف ب، لبراتوار، جیم - قرص. یک چهار تیغ. صفر دال چاقو. . خواب اخیر: ه در نقش صفر با پیام آغوش، چاقو و کلید. زلزله، شرق، زن، بچه: انفجار. بیشتر صحبت می کنیم. گفت: چه احساسي داشتي؟

piadeh-ro.blogfa.com

پیاده رو

http://www.piadeh-ro.blogfa.com/post-27.aspx

بعد از خواب کوتاه ام. دنیا را جور دیگری می یافتم! یک خانه تکانی اساسی. به طول چشمان بسته. و به وسعت فاصله ها. حساب آرزوهای محال حسابی از دستم در می رود گاهی! نوشته شده در جمعه بیست و یکم اسفند ۱۳۸۸ساعت 2:6 توسط سایه. می نویسم از پیاده روی هام ،از پیاده روی روی صفحه کاغذ گرفته و خیابون ولی عصر تا روی اعصاب آدما ! ღ ღدنیای شیرین ماღ ღ. پروانگی های یک پیله ی کوچک. سقف و نظم و تکرار. برگ نویس روزهای پاییزیم. مداد رنگی خط خطی های تنهایی من. وقتی همه عاشق بودند. هم جنس گل یاس. گفت: آن چه یافت می نشود آنم آرزوست.