amirtataloo2016.blogfa.com

bestpoemes1.blogfa.com

به صرف یک دسر بعد ازمرگ تو

http://www.bestpoemes1.blogfa.com/post/239/اسماعیل-امینی

به صرف یک دسر بعد ازمرگ تو. صدر عالم است جای او. خلق ماسوا برای او. زیر سایۀ لوای او. جان عالم است مصطفی. جان عالمی فدای او. جاودانه شد هرآن که شد. در مسیر حق فنای او. عطر نام آشنای او. رحمت خداست بهر خلق. رحمت است راه و رای او. در سلاله و نیای او. شاهد کمال خلقت است. آن جمال دلربای او. لحظۀ شکفتن گل است. خندۀ گره گشای او. کودکی یتیم بود و شد. سرپناه او خدای او. شد پناه عالمی رسول. مأمن بشر ولای او. سایۀ بهشت جان کجاست. جز پناه دست های او. جوشش زلال چشمه ها. در کلام با صفای او. هم شفیع هر دو عالم است.

bestpoemes1.blogfa.com

به صرف یک دسر بعد ازمرگ تو

http://www.bestpoemes1.blogfa.com/post/227/هوشنگ-چالنگی

به صرف یک دسر بعد ازمرگ تو. نمی توانم گفت ،. با تو اين راز نمی توانم گفت. در کجای دشت، نسيمی نيست. که زلف را پريشان کند. از کوه اگر می گويی. بار گریه ای بر شانه دارم. برکه ای که شب از آن آغاز می شود. ماهی اندوهگين می گردد. و رشد شبانه ی علف. پوزه ی اسب را مرتعش می کند. از دشت اگر می گويی. گياهی که در برابر چشم من قد می کشد. در کدامين ذهن است. به جز گوسفندی که. اينک پيشاپيش گله می آيد. اندوه خويشتن را من. به گياه و بر سنگ ،. که اينک معراج تو را آراسته ام من. گرگی که تا سپيده دمان بر آستانه ی ده می ماند.

bestpoemes1.blogfa.com

به صرف یک دسر بعد ازمرگ تو

http://www.bestpoemes1.blogfa.com/post/222/هوشنگ-چالنگی

به صرف یک دسر بعد ازمرگ تو. که گریه ازیاد نرود. که گفته بودی . دست به زیر چانه. تکیه بر دریچه در حرکت. به کوپه برگردی وببینی شب شده است. عمر زوال از تو. نوشته شده در تاريخ جمعه چهاردهم آبان ۱۳۹۵ توسط فاخته. Weblog Themes By Blog Skin. برای خودم می نویسم برای خستگی هایم. از آن که شعور را به چالش نکشد. مرورگر شما از Player ساپورت نمی کند. زنده یاد دکتر افشین یداللهی. زنده یاد دکتر افشین یداللهی. زنده یاد دکتر افشین یداللهی. زنده یاد دکتر افشین یداللهی. زنده یاد دکتر افشین یداللهی. سه نقطه های دلم .

bestpoemes1.blogfa.com

به صرف یک دسر بعد ازمرگ تو

http://www.bestpoemes1.blogfa.com/post/215/عبدالعلی-ادیب-برومند

به صرف یک دسر بعد ازمرگ تو. به کوره راه تعل ق هزار پیچ وخم است. کسى که مى نشود گم به نیمه راه، کم است. کنار آب روان چون تو همدمم باشى. گذشت عمر گرش حاصلى ست، این دو دم است. به یاد خاطره ها با تو در کنارة رود. مرا دو دیده چو دامان ابر پر ز ن م است. در انتظار، مرا بیش از این ملول مخواه. که این به مذهب عش اق، بدترین ستم است. به سان سبزه که روییده شد به دامن کوه. چه خارهاست به پاى دلم که کوه غم است. ک ر م نما و به دیدار خود دلم خوش دار. که دلنوازى محبوب، بهترین ک ر م است. سر از قدم نشناسم ز ره چو بازآیى.

bestpoemes1.blogfa.com

به صرف یک دسر بعد ازمرگ تو

http://www.bestpoemes1.blogfa.com/tag/هوشنگ-چالنگی

به صرف یک دسر بعد ازمرگ تو. اکنون آرامش مرگ است. و آتش هایی که به من می نگرند. آه که دیگر به پاسخ آن همه گذشته ،. باز یافته هایم را می بینم. مرگ های پنهان را که با چشمانش افروخت. یک دور به گ رد جهان. سهل انگار بر پیشانیم. نوشته شده در تاريخ شنبه سی ام بهمن ۱۳۹۵ توسط فاخته. نمی توانم گفت ،. با تو اين راز نمی توانم گفت. در کجای دشت، نسيمی نيست. که زلف را پريشان کند. از کوه اگر می گويی. بار گریه ای بر شانه دارم. برکه ای که شب از آن آغاز می شود. ماهی اندوهگين می گردد. و رشد شبانه ی علف. از دشت اگر می گويی.

bestpoemes1.blogfa.com

به صرف یک دسر بعد ازمرگ تو

http://www.bestpoemes1.blogfa.com/post/242/احمد-شاملو

به صرف یک دسر بعد ازمرگ تو. بدان خاطر که کسی به عشق ما نسوخت. چرا که هرگز کسی ما را به جانب خود نخواند. عشقهای معصوم ، بیکار و بی انگیزهاند. از سفرهای دراز تهیدست باز میگردد. نوشته شده در تاريخ یکشنبه نوزدهم دی ۱۳۹۵ توسط فاخته. Weblog Themes By Blog Skin. برای خودم می نویسم برای خستگی هایم. از آن که شعور را به چالش نکشد. مرورگر شما از Player ساپورت نمی کند. زنده یاد دکتر افشین یداللهی. زنده یاد دکتر افشین یداللهی. زنده یاد دکتر افشین یداللهی. زنده یاد دکتر افشین یداللهی. زنده یاد دکتر افشین یداللهی.

bestpoemes1.blogfa.com

به صرف یک دسر بعد ازمرگ تو

http://www.bestpoemes1.blogfa.com/tag/موسی-روستایی

به صرف یک دسر بعد ازمرگ تو. پنجره های بسته اززمان باز می شوند. وتوبهار وسیزده اش را باماهیان قرمز دلتنگ. از یک تنگ آبی به در خواهی کرد. یک روز عطر دامن تو. جغرافیای خوشبختی مرا فتح می کند. ومن وتو درهیاهوی صیح آرام. رستاخیزی از بوسه های یکریز به هم کادو می دهیم. خیلی نزدیک خیلی نزدیک. من وتودردهامان را به هم می رسانیم! نوشته شده در تاريخ جمعه چهاردهم آبان ۱۳۹۵ توسط فاخته. من دل تنگ تو. تو تنگ دل دیگری. نوشته شده در تاريخ پنجشنبه هشتم مهر ۱۳۹۵ توسط فاخته. تفس های مان را بیمارمی کرد! هیچ گاه آشتی نمی کنند.

bestpoemes1.blogfa.com

به صرف یک دسر بعد ازمرگ تو

http://www.bestpoemes1.blogfa.com/post/235/مریم-مایلی-زرین

به صرف یک دسر بعد ازمرگ تو. كابوس ريخت بر تن روزم عذابها. شب شد، چه ها به روز من آورد خوابها. شب شد دويد خون دلم رگ به رگ پي ات. اي راه بكر گم شده در پيچ و تابها! من دست روي دست به سختي گذاشتم. از دست دادمت به دلم، اضطرابها. در من جهنمي كه تنم بود ساختند. از ذرههام زاده شدند آفتابها. من درد در رگانم، حسرت در اشكهام. جاري شد و تو غرق شدي توي آبها. برچسبها: مریم مایلی زرین. نوشته شده در تاريخ شنبه بیست و نهم آبان ۱۳۹۵ توسط فاخته. Weblog Themes By Blog Skin. برای خودم می نویسم برای خستگی هایم.

bestpoemes1.blogfa.com

به صرف یک دسر بعد ازمرگ تو

http://www.bestpoemes1.blogfa.com/post/237/احمد-شاملو

به صرف یک دسر بعد ازمرگ تو. برف نو، برف نو، سلام، سلام! بنشین، خوش نشستهای بر بام. پاکی آوردی ای امید سپید! همه آلودهگیست این ایام. راه شومیست میزند مطرب. تلخواریست میچکد در جام. اشکواریست میک شد لبخند. شنبه چون جمعه، پار چون پیرار،. نقش همرنگ میزند رسام. مرغ شادی به دامگاه آمد. به زمانی که برگسیخته دام! ره به هموار جای دشت افتاد. ای دریغا که بر نیاید گام! تشنه آنجا به خاک مرگ نشست. کآتش از آب میکند پیغام! کام ما حاصل آن زمان آمد. که طمع بر گرفتهایم از کام. تو فرود آی، برف تازه، سلام! سه نقطه های دلم .

bestpoemes1.blogfa.com

به صرف یک دسر بعد ازمرگ تو

http://www.bestpoemes1.blogfa.com/tag/عبدالعلی-ادیب-برومند

به صرف یک دسر بعد ازمرگ تو. به کوره راه تعل ق هزار پیچ وخم است. کسى که مى نشود گم به نیمه راه، کم است. کنار آب روان چون تو همدمم باشى. گذشت عمر گرش حاصلى ست، این دو دم است. به یاد خاطره ها با تو در کنارة رود. مرا دو دیده چو دامان ابر پر ز ن م است. در انتظار، مرا بیش از این ملول مخواه. که این به مذهب عش اق، بدترین ستم است. به سان سبزه که روییده شد به دامن کوه. چه خارهاست به پاى دلم که کوه غم است. ک ر م نما و به دیدار خود دلم خوش دار. که دلنوازى محبوب، بهترین ک ر م است. سر از قدم نشناسم ز ره چو بازآیى.